سفر به بوفالو، برنامه دیگرم در آمریکا بود. بوفالو دومین شهر بزرگ ایالت نیویورک در آمریکا است با جمعیت حدود 270 هزار نفر. از شهر های اطراف این شهر بزرگ میتوان به نیاگارا اشاره کرد که منظره ی آبشار نیاگارا را از آمریکا میتوان مشاهده کرد. آبشار نیاگارا را میتوان مرزی بین آمریکا و کانادا دانست در این سفر نامه به جزئیات بیشتری درباره این آبشار می پردازیم...

سفرنامه بوفالو دکتر علی باغانی، وکیل پایه یک دادگستری  

سفری به بوفالو
دکتر علی باغانی وکیل پایه یک دادگستری

بوفالو کجاست؟

بوفالو دومین شهر بزرگ ایالت نیویورک در آمریکا است با جمعیت حدود 270 هزار نفر. از شهر های اطراف این شهر بزرگ میتوان به نیاگارا اشاره کرد که منظره ی آبشار نیاگارا را از آمریکا میتوان مشاهده کرد. آبشار نیاگارا را میتوان مرزی بین آمریکا و کانادا دانست در این سفر نامه به جزئیات بیشتری درباره این آبشار می پردازیم.

چگونه به بوفالو رفتم؟

مدتی بود که برای سفر به آمریکا رفته بودم و آخرین مقصد من قبل از بوفالو شیکاگو بود که شهری زیبا با ساختمان ها با معماری های زیبا و تاریخی اما راجب بوفالو نیز تعاریف زیادی شنیده بودم و برای دیدن آبشار نیاگارا نیز تصمیم به سفر به این شهر داشتم. باید اعتراف کنم که منظره ی این آبشار از کانادا زیبا تر است اما از سمت آمریکا میتوان تا زیر یکی از آبشار ها نیز رفت که در ادامه به جزئیات آن خواهیم پرداخت. پرواز من از شیکاگو تا بوفالو یک ساعت و نیم بود و سفر بسیار راحتی داشتم و مشکلی برایم پیش نیامد. در طول پرواز سعی کردم از مناظر شهر ها لذت ببرم.

برنامه سفر به بوفالو

هدف اصلی من به این شهر برای بازدید از آبشار نیاگارای بی نظیر بود اما پس از مدتی ماندن در بوفالو متوجه زیبایی های بیشتر این شهر شدم. زمانی که رسیدم ساعت حدود 4 بعد از ظهر بود. در طوب پروازم سری به سایت couchsurfing.com  زدم تا همراهی برای خودم در بوفالو انتخاب کنم تا هم از طرفی تنها نباشم و هم اینکه مکان های دیدنی را به خوبی بشناسد و مسیر های شهر را بلد باشد. امید نداشتم که بتوانم کسی را پیدا کنم چون این سایت معمولا میزبان های یک شهر را معرفی میکند که اگر نمیخواهید به هتل بروید میتوانید در این سایت مکانی برای ماندن انتخاب کنید. و همینطور میتوانید برای میزبانی در این سایت ثبت نام کنید و از توریست ها پذیرایی کنید. در سایت های مختلف مشغول پیدا کردن همراه بودم که بالاخره یک نفر را به اسم James پیدا کردم که در بوفالو مرا همراهی کند. هوای این شهر آب و هوایی آفتابی داشت زمانی که رسیدم و با تاکسی به سمت هتل رفتم تا وسایلم را جا به جا کنم و به همراهم برای شب بپیوندم. اولین مکانی که در این شهر زیبا دیدم خیابان های قدیمی Allentown  بود.

خیابان های قدیمی شهرآلن  (The old streets of Allentown)

این خیابان ها پر از رستوران ها و کافه های کوچک محلی بودند و معماری خانه های آن به نسبت قدیمی بود و یا بازسازی شده بود. نور های روشن شده در این قسمت از شهر زیبایی خیابان ها را چند برابر می کرد. با توجه به حرف های James این خیابان به این دلیل Allen نام دارند که فردی به اسم Lewis Allen در سال 1827 برای کار در یک شرکت بزرگ بیمه به این شهر آمد و قبل از سفرش به این شهر یک مزرعه دار بوده و در مدت اقامتش در این شهر مزرعه ای را خریداری میکند و مسیرش به این مزرعه را خیابانی به اسم خودش نام گذاری شد و همچنین این فرد در بنیان گذاری موزه تاریخ این شهر نقش مهمی داشته است. داستان جالبی برای نام یک خیابان بود. شام را در شب اول اقامتم به پیشنهاد همراهم در این خیابان در یکی از رستوران های محلی خوردیم و اطراف ساعت 12 به سمت هتل رفتم تا کمی استراحت کنم و روز بعد به سمت ساحل این و یا به دیدن موزه ها و مکان های تاریخی این شهر برویم. روز بعد اطراف ساعت 11 از هتل بیرون آمدم تا به دیدن James بروم و به سمت Albright-Knox Art Gallery برویم.

علی باغانی وکیل پایه یک دادگستری

موزه هنر Albright-Knox

این موزه هنر در سال 1846 ساخته شده بود و اثر های هنری بسیار زیبایی از تمامی هنرمندان جهان در آن جمع اوری شده است و هنرمندانی که میخواهند آثار خود را به نمایش بگذارند میتوانند از این موزه استفاده کنند. معماری خارجی این موزه بسیار دیدنی و زیبا بود. ساختمانی سفید رنگ که در ورودی آن ستون های زیادی به ردیف وجود دارند که شکوه بیشتری به این سازه می بخشد. در فضای بیرونی این موزه نیز مردم و گردشگران به همراه دوستان و یا خانواده خود در فضای سبز وقت میگذارندند زیرا این موزه در پارک Delaware واقع شده است. پس از بازدید از موزه کمی در پارک قدم زدیم و به سمت رستورانی برای صرف ناهار رفتیم اسم رستوران chef’s  بود و از رستوران های معروف این شهر محسوب میشد و یک پیتزا آمریکایی خوشمزه سفارش دادم برای ناهار اما باید اعتراف کنم در طول سفرم دلم برای غذاهای ایرانی بسیار تنگ شده بود. مقصد بعدی من به سمت city hall بود

City Hall

این ساختمان در سال 1851 ساخته شده بود معماری زیبای این ساختمان شگفت انگیز بود که توسط Andrew Jackson Warner طراحی شده بود. این ساختمان محل برگزاری دادگاه های مهم این شهر بود که من بسیار مشتاق بازدید از داخل این مکان بودم. کاشی های کف این مکان به صورت شطرنجی طراحی شده بود و برروی سقف آن کاشی کاری ها با طراحی های بسیار زیبا تعبیه شده بود. در داخل دادگاه سقف شیشه ای با طراحی نیم دایره شکل با شیشه های رنگی قرار داده شده بود که شکوه و زیبایی این بنا را چند برابر می کرد. در های آسانسور این بنا طلایی رنگ با طراحی بسیار شگفت انگیز بود.

یکی از زیبا ترین بنا های ساخته شده بود که در تمام مدت سفرم در آمریکا میدیدم. پس از بازدید از این مکان زیبا به سمت ساحل این شهر رفتیم.

علی باغانی وکیل پایه یک دادگستری

کانال (Canal side)

در کانال این شهر فعالیت های متوعی بود که میشد انجام داد ازجمله قایق سواری, دوچرخه سواری در اطراف کانال, دوچرخه سواری برروی آب و تماشای غروب آفتاب.
از جمله زیبا ترین فعالیت هایم در این شهر انجام دوچرخه سواری بروی آب بود که یک تجربه بسیار جدید و جالب بود. دوچرخه ها دقیقا همانند دوچرخه طراحی شده بود با تفاوت اینکه به جای چرخ ابزاری هایی که کل وسیله را روی آب نگه میداشت و باعث حرکت آن می شد قرار داشت. غروب آفتاب نیز در این مکان بسیار زیبا و به یاد ماندنی بود اینکه آسمان بنفش و نارنجی رنگ آب را نیز همرنگ خود میکرد منظره بسییار زیبایی را به وجود آورده بود. بعد از بازگشت از سمت کانال به سمت هتل کمی قدم زدیم و در مسیر شام خوردیم و از همراهم جدا شدم تا کمی استراحت کنم برای روز بعدی سفرم. در روز بعدی اطراف ساعت 12 به همراهم پیوستم برای بازدید از هتل Richardson Omsted

هتل Richardson Omsted

این هتل سازه بسیار بزرگی بود که بخشی از آن را محلی برای اقامت توریست ها قرار داده بودند. این بنا در سال 1986 ساخته شده بود تا یک محل برای جذب توریست به این منطقه باشد. در این سازه از سنگ هایی قهوه ای رنگ استفاده شده بود و پنجره های بلند این سازه جلب نظر میکردند. این ساختمان معماری به سبک گوتیک داشت که کمی فضای ترسناکی به این سازه می داد اما نقش مهمی در تاریخ این شهر ایفا میکرد. برای ناهار به سمت میدان Larkin رفتیم

میدان لارکین (Larkin Square)

ناهار را در این میدان صرف کردیم چون که بسیاری از ون هایی که به صورت سیار غذا آماده میکنند در این میدان جمع شده بودند و غذا و نوشیدنی های بسیار خوشمزه ای ارائه میکردند. الان که فکر میکنم بسیار شبیه خیابان سی تیر تهران بود اما در میدانی کوچک. پس از صرف ناهار به سمت روستای کوچکی به اسم  Elmwood رفتیم.

روستای علموود (Elmwood Village)

این محله کوچک در بخش مرکزی بوفالو در خیابانی به همین اسم واقع شده است که در جنوب ان محله کوچک Allentown که راجب آن صحبت کردیم قرار گرفته است . این محله پر از رستوران ها و کافه های زیباست که مردم معمولا در این مکان ها وقت میگدارنند و با خانواده و دوستانشان صحبت میکنند. خانه های کوچک و گاها رنگی این محله از ویژگی های زیبای این منطقه می باشند. پس از کمی قدم زدن و صرف شام در این مکان تصمیم گرفتم به هتل برگردم چون روز بعد باید به سمت نیاگارا Niagara حرکت میکردم برای بازدید از آبشار این منطقه, جایی که بیشتر از همه برایم هیجان انگیز بود.

تصمیم داشتم از بوفالو تا آن منطقه را با قطار طی کنم تا از مناظر زیبای مسیر هم لذت ببرم و هم هزینه کمتری برای جابه جایی مصرف کنم. حدود 1 ساعت و نیم با قطار تا آبشار فاصله داشتم و قرار بود یک سفر 24 ساعته به این مکان داشته باشم.

علی باغانی وکیل پایه یک دادگستری

آبشار نیاگارا (Niagara falls)

آبشار در پارک جنگلی ای به اسم Niagara falls state park قرار دارد. پارک جنپلی ای بسیار زیبا با درختان بلند و سرسبز. در آمریکا پارک های جنگلی بزرگ و بسیاری قرار دارند میتوان گفت نزدیک 10 هزار پارک در آمریکا قرار دارند. مسیری که ما را به آبشار می رساند مسیری بود اسم مسیر چاه شیطان (Devil’s hole Trail). برای من هم عجیب بود این اسم, اما فکر میکنم به دلیل سکوت و ترسناک بودن جنگل این اسم روی این مسیر گذاشته شده بود. تصمیم گرفتم که از واگن های برقی (Trolley) برای جا به جایی در این پارک استفاده کنم چون هم سریع تر بود و هم گران نبود و هم اینکه راجب آبشار اطلاعات بیشتری کسب میکردم. بالاخره به این مکان شگفت انگیز و زیبا رسیدم. منظره ای بی نظیر. آبشار های برزگ و بلندی که با آب را با فشار بسیار به دلیل بلندی صخره ها بروی دریاچه ریخته می شد. در آنجا مکانی قرار داشت که آبشار ها را با دوربین های مخصوص می توانستی از نزدیک تر ببینی که به آن برج رصد (Observation tower) میگفتند. پس از گذراندن کمی زمان تماشای این آبشار ها از دور تصمیم گرفتم که سوار قایق شوم و آبشار ها را نیز از نزدیک ببنیم. این قایق ها شما را به نزدیک ترین محل به سمت آبشار می بردند که ذره های ریز آب منظره ای مه آلود در زیر ابشار ایجاد میکند. برای خیس نشدن لباس ها کاور هایی به رنگ زرد نیز میپوشید و سوار قایق می شوید این محل مه آلود به دوشیزه ی مه (Maid of the Mist) معروف بود. منظره ای زیبا و شگفت انگیز از آبشار را شاهد بودم و شدت آب واقعا ترسناک به نظر میرسید. از بهترین تجربه هایم از بازدید از آبشار نیاگارا را تجربه میکردم. پس از پیاده شدن از قایق تعدادی از افراد تصمیم گرفتن که به سمت جایی به اسم غار بادها (Cave of the Winds) بروند.

نقشه قسمت آمریکای ابشار نیاگارا

این مسیری باریک به سمت یکی از ابشار های کوچک زنجیره آبشار نیاگارا بود که شدت آب با اینکه زیاد بود اما میشد زیر آن ایستاد. از بهترین منظره های موجود این آبشار بسیار بزرگ بود و شدت آب آن واقعا زیاد بود اما مردم بسیاری زیر آن ایستاده بودند و عکس میگرفتند.

تصمیم گرفتم که من هم ایستادن زیر آبشار را امتحان کنم و امیدوار بودم که سرما نخورم. با اینکه کاور پوشیده بودم اما شدت آب آنقدر زیاد بود که کاور نقشی را در برابر خشک نگه داشتن لباس هایم ایفا نمیکرد و تمام لباس هایم خیس شدند اما من توانسته بودم که زیر آبشار نیاگارا بایستم. پس از تمام شدن گشت و گذارم در اطراف این مکان شگفت انگیز تصمیم گرفتم به هتل بروم و استراحت کنم. هتلم را در زمان اقامتم در بوفالو رزرو کرده بودم و چون این مکان محلی توریستی محسوب می شد هتل های زیادی اطراف آن قرار داشت. سفر من به این مکان یک روزه بود و روز بعد قرار بود به بوفالو برگردم و پروازی به سمت واشنگتن داشته باشم.

خلاصه که

سفرم به بوفالو و نیاگارا از به یاد ماندنی ترین سفر هایم در آمریکا بود. بازدید از آبشار نیاگارا را میتوانم بهترین بخش سفر معرفی کنم و همچنین با اینکه بوفالو نسبت به شهر هایی مانند نیویورک و لس آنجلس در آمریکا معروف نیست اما مکان های دیدنی بسیاری دارد و حتما زمان خوبی را در این شهر سپری خواهید کرد. مردم این شهر بسیار مهربان و خوش برخورد هستند و من شانس این را داشتم که در این شهر نیز یک همراه داشته باشم. اگر از تنها سفر کردن خوشتان نمی آید از سایت های مختلف میتوانید مردمی را که مشتاق به همراهی شما در سفرتان هستند را پیدا کنید.

برای دیدن عکس های دکتر علی باغانی در آمریکا روی این متن کلیک کنید.

نوشتن دیدگاه